Interview Frank Bond

Frank Bond is geboren en getogen in Volendam en is cultuurcoördinator van de omgeving Volendam, Edam-Volendam & Zeevang. Naast cultuurcoördinator is hij muzikant, producer en heeft hij een passie voor het ondersteunen van talent.

Frank Bond
Px Jpg

Cultuur speelt al jaren een grote rol in het leven van Frank. Zo is hij binnen zijn gemeente vrijwilliger geweest bij poppodia, het jongerenpastoraat, exposities, festivals en nog veel meer. Daarnaast geeft hij, samen met zijn vrouw Bianca Sos, workshops en hebben zij het PX songwriters guild ontwikkeld. Een broedplaats voor songwriters uit de omgeving.

Wat is je opdracht als cultuurcoördinator?
Mijn opdracht is het verbinden van culturele partijen en het vergroten van de zichtbaarheid. Dat gaat goed, de uitdaging is niet het verbinden omdat veel van de partijen elkaar zelf weten te vinden. De uitdaging zit meer in het borgen van de toekomst en verduurzamen, veel organisaties lopen namelijk tegen de uitdaging van vergrijzing aan.

Wat is je belangrijkste doel als cultuurcoördinator?
Mijn doel is het verbinden van het culturele veld, het vergroten van de zichtbaarheid van de gemeente en last but not least: het actief betrekken van de inwoners, zowel jong en oud. Ik merk dat de oudere doelgroep gewend is om samen de schouders ergens onder te zetten. Het laten deelnemen van jongeren blijkt een grotere uitdaging, uitzonderingen daargelaten uiteraard. Ik merk dat het helpt om jongeren bewust te maken van hun leefomgeving door samen in gesprek te gaan en vooral in actie te komen.

Hoe behaal je je doelen?
Een goed voorbeeld is een project wat wij zijn gestart genaamd: Fotograaf des Waterlands, dit is een wedstrijd waarin één iemand titelhouder wordt. Aan het eind van de periode is er een expositie en werken we samen met de titelhouder van de Dichter des Waterlands. Zo verbinden we de disciplines fotografie en poëzie én verbinden we tegelijkertijd veel culturele organisaties met elkaar. Met deze wedstrijd zijn we een uithangbord van de gemeente, wat de zichtbaarheid enorm ten goede komt.

Verder organiseren we in oktober een kunstmaand. Die maand kunnen allerlei partijen iets organiseren en aan de gemeente laten zien waar ze voor staan en wat ze doen. Ik ben zelf de verbindende factor tussen de gemeente en het veld. De stem van het volk probeer ik terug te brengen bij de gemeente, iets wat ontzettend relevant is in deze tijd. De gemeente is een overkoepelend orgaan, maar wij zijn de gemeente! Hoe meer je dat laat zien, hoe meer mensen aanhaken.

Welke uitdagingen kom je tegen?
Een uitdaging is het samenbrengen van disciplines. Nu ervaar ik dat bijvoorbeeld bij een project tussen erfgoed en cultuur. De uitdaging is vooral om de waarde van cultuur naar boven te brengen. Er wordt vaak verwacht dat dingen vrijwillig gedaan worden en er is te weinig geld. De waarde van cultuur zou wat mij betreft geen discussie meer moeten zijn.

Wat juist goed gaat is het betrekken van de doelgroep van rond de 30/40 jaar oud, met name door het betrekken van hun kinderen en educatie. Verder bereiken we steeds meer jongeren door in actie te komen en met ze naar buiten te gaan. Wat is er allemaal nog meer in de wereld? Soms gaan we dan juist even buiten de gemeente kijken.

Waar ben je trots op?
We werken echt vanuit behoefte. Eerst kijken we waar mensen het over hebben, dan kijken we of dat klopt ten opzichte van de verdere behoefte en vanuit daar gaan we aan de slag. Het werk moet wel zinvol zijn! Met mensen in gesprek gaan essentieel. Het belangrijkste punt is vaak de ‘waarom vraag’, we zouden elkaar vaker moeten vragen waarom we iets doen.

Dit interview is gepubliceerd in de Amateurkunst nieuwsbrief van mei 2023.